เนื้อเพลง ฟังควมแม่เจ้า โดย ปรีชา ปัดภัย

อ้ายมันโลโซเกิน แม่เจ้าบ่ปลื้ม
ลืมอ้ายถิ่มไปสา คนหน้าตาบ่ติดยี่ห้อ
เพิ่นกะหวังให้เจ้า ได้คนดีๆ
มีหม่องให้คิดต่อ บ่แม่นคบกันไปมื้อๆ

มันกะสมแล้วที่เพิ่นเบ๋ปากใส่ยามอ้ายหย่างสาก
ยกมือไหว้ยังฮู้สึกอยากอายเจ้าของ
ได้บายแขนลูกสาวเพิ่น
แค่ได้ฮักแต่เบิ่ดสิทธิ์จอง
ลูกเขยในอุดมคติ หน้าบ่คืออ้าย โอ

เสื้อที่ใส่มีกะมีแต่เสื้อขาดๆ
บ่มีแง่งมีดาวให้เอาหยังไปอวด
แต่เกิบคีบกะเย็บแล้วเย็บอีก
บ่คือจั่งเกิบหนัง เขาขัดมันจนเหลื่อม

นาฬิกาแพงๆ บ่มีให้ใส่
อ้ายมีแต่สายสินญ์ ที่กันผีบ่ได้
มีแต่คำสัญญาปากเปล่า
กับคำเว้าเก่าๆ ที่แม่เจ้าเพิ่นเอือมหลาย

ฟังควมเพิ่นสา ถิ่มอ้ายโลดสา

มันกะสมแล้วที่เพิ่นเบ๋ปากใส่ยามอ้ายหย่างสาก
ยกมือไหว้ยังฮู้สึกอยากอายเจ้าของ
ได้บายแขนลูกสาวเพิ่น
เบิ่งหม่องใด๋ กะบ่สมกัน
ลูกเขยในอุดมคติ หน้าบ่คืออ้าย โอ

เสื้อที่ใส่มีกะมีแต่เสื้อขาดๆ
บ่มีแง่งมีดาวให้เอาหยังไปอวด
แต่เกิบคีบกะเย็บแล้วเย็บอีก
บ่คือจั่งเกิบหนัง เขาขัดมันจนเหลื่อม

นาฬิกาแพงๆ บ่มีให้ใส่
อ้ายมีแต่สายสินญ์ ที่กันผีบ่ได้
มีแต่คำสัญญาปากเปล่า
กับคำเว้าเก่าๆ ที่แม่เจ้าเพิ่นเอือมหลาย

เสื้อที่ใส่มีกะมีแต่เสื้อขาดๆ
บ่มีแง่งมีดาวให้เอาหยังไปอวด
แต่เกิบคีบกะเย็บแล้วเย็บอีก
บ่คือจั่งเกิบหนัง เขาขัดมันจนเหลื่อม

นาฬิกาแพงๆ บ่มีให้ใส่
อ้ายมีแต่สายสินญ์ ที่กันผีบ่ได้
มีแต่คำสัญญาปากเปล่า
กับคำเว้าเก่าๆ ที่แม่เจ้าเพิ่นเอือมหลาย

ฟังควมเพิ่นสา ถิ่มอ้ายโลดสา
ไปคบกับเขา คนที่เพิ่นอยากได้
ไปเป็นลูกเขย